Park gwiezdnego nieba
To coś, o czym wiedzą nieliczni. Park stara się chronić najciemniejsze zakątki Bieszczad, w których ciemność nocy nie jest zaburzona przez sztuczne światło, dlatego miejsce nazywane jest również parkiem ciemnego nieba. W obecnych czasach nie mamy możliwości obserwowania nieba gołym okiem z takim efektem jak nasi przodkowie, widoczność jest znacznie mniejsza przez rozproszenie sztucznego światła w atmosferze. W Europie znajduje się niewiele takich miejsc, co czyni Bieszczady wyjątkowymi. Park powstał 8 marca 2013 roku i obejmuje teren Bieszczadzkiego Parku Narodowego, Parku Krajobrazowego Doliny Sanu oraz Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego, czyli łącznie 113 846 hektarów. W bezchmurną noc można dostrzec tysiące gwiazd, a nawet Drogę Mleczną tworzącą pas widoczny od jednej strony horyzontu do drugiej.
Schronisko dla najodważniejszych
Tatrzańskie Schronisko pod Rysami położone w górnej części Doliny Żabiej Mięguszowieckiej to najwyżej położone (2250 m) schronisko w Tatrach. Od Polskiej strony można do niego dotrzeć z Morskiego Oka przez szczyt Rysów, co zajmie około 4 godzin. Jest wysoko usytuowane, przez co jest narażone na schodzące lawiny (ostatnia w 2001 roku). Schronisko jest czynne tylko w sezonie letnim, ze względu na swoje lawiniaste otoczenie. Osoby, które uzupełniają zapasy schroniska to tragarze, którzy wracając, zabierają śmieci, by nie zanieczyściły one gór.
Energia dla schroniska pozyskiwana jest przy pomocy baterii słonecznych, natomiast roztopiony śnieg służy jako woda. Kabina toaletowa zawieszona nad przepaścią to dodatkowa atrakcja dla odwiedzających schronisko. W 2012 roku schronisko zostało przebudowane tak, by było bardziej odporne na napór lawin.
Czytaj dalej na następnej stronie
Komentarze (0)